Y I L K I H A YA T L A R

Önce düşler silindi, akıl çanağım tamtakır!.. İç isyan
Cinnet çukurunda cin fısıltıları mırıl mırıl
Paçavraya dönüşen benliğim yırtık pırtık… İman tahtam isli
Savrulan yapraklara sığınır oldu bir çıkımlık canım.

Yenilgi yenilgiye damlıyor! Geçim derdi, serme sefil
…Gibi yığılıyorum hayatın önüne!..
Sifonu çekseler..!?

İnce teli sızlayan çaresizlerin çaresiziyim, melül
Melül… Yaşlı tenimi acıtmadı ruhumu kanatan
Getirmedikleri ne’m kaldı burnumdan fitil fitil?..
Keh keh yarenlik ettiler! Utancın rengi kırmızı
Olamadım kusur kusan bu bedenin adamı.

Kefene girmeye hazır bir yılkı!.. Yazgısı başkavalcının elinde..!

Geceleri kırıldıkça buza kesti imgelerim, kurudu erbezi!!..
Dibi boyladım el ayası yürekle
Boş başak gibi duruyorum zevzek zevzek
Beceriksizliğim ayak bağı…
Eylülü izlesem, yüreğime dokunur yapraklar.

İki alımlı güzel söz bir ömrü örtermiş postkentte.

Ilgım salkım esen poyraza kattım kıymıklı çaresizliğimi
Çatala geçirdim yoksulluğu, kırışığım açıldı
Kırılmış ömrün kılyetim oylumundan
Kurtuldum kuş kanadı gibi çarpa çarpa.

Teskereye çalıştın, mağdur ettin coğrafyamı..!
Metal kuşumla ne gezersin, turnalar gibi kışlak yaylak..!?

Ali Akdemir
07. 12. 007
Kayseri