DAMLA
Yine sensiz bir akşam.
Ne kadar da boş ve sakin sokaklar. Sanki gök ağlıyor semalarda bir yerde. Ağır adımlarla ıslanırken kaldırımlarda, Damla damla akıp gidiyorsun Saf, sade, renksiz ve kokusuz. Nasıl da kendini benden saklıyorsun, Her damla mükemmel ve kusursuz. Sadece hafiften uğultularla, Sesin geliyor uzaklardan, Anlamsız, derin ve belirsiz duygularla Çarpıp yankılanıyor boşluklarda. |