6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
970
Okunma
ölgün gün rüzgar suskun
hüzzam makamında yapraklar
başka pencerelerde kızıllığını tutuyor
bahar..
renk renk usul usul soluyor
üşümüş yere düşen yaprak
düşlüyor geçmiş baharı
inatla açmış bir papatya
şaşkın bakışlarda..
bahar yaşıyor
toprak doymuş suya, olgun bir kadın
uyumuş örterek kızıl yorganını
güneşin çekilmiş ayak izleri
kaçamak günlerini yaşayor hüzün
titriyor sarı, bahar tablolarında gül
sarı ışıklı pencere,
birazdan açılacak gibi tül..
Cevap Yaz