ketçap
"tektim ve ürktüm"
gece çıkmazında,sapma ihtimali olunmayan bir yol’da. Öyle ki üşümùştüm. Bulanık görüntüme çarptı gözüm. Düştüm! Diz kapaklarımın üzerine ağladım. Zavallıydı halim/ perişan oldum.. Bir bank,kenarında sızdım. Yavaşladım. Aşsaladım kendimi ahvalimi,sonumu. Buldum. Telaşa düşürmeden cezamı,kazamı. İmkansız belamı. Düşürdüm bak cebimde asırlardır gizlediğim cennet ,elmasını. |