Kitap gibiydin
Her okuyuşta gözleri nemlendiren
Kitap gibisin Bazen yüreğime uyarlıyorum seni Emek hırsızıymışım gibi yargılıyorsun Yutkuya dair hiçbir fikrin yoktu Belli Kendini okunmamak için Rafa kaldırıyorsun Bilmiyordun ki Ne kadar sararırsa sararsın sayfaların Okunacaktın Dün yine seni düşledim Yaşlılık zamanlarımın Gençlik hikâyesi olarak İlk romanımdın Hikâyem diyemem Hikâyelerin sayfası az olur Bilirsin Seninde yazıların Hep kısa sürdü Teslim oldum kelimelerine Yazdım Yazdım Yazdım Her okuyuşta gözlerim nemlendi Akif tütüncü |