Korkarım
Hortlak ruhu örter, sahte gülüşle
Yüze gülüp, “kin” satandan korkarım Hüküm verir, dayanaksız bilişle Şüphe ile, “zan” satandan korkarım / Kimi sığınır da, sermaye yapar Kimi hedef alır, nefsine tapar Bozulunca denge, kıyamet kopar Tezgahında “din” satandan korkarım / Büyük isen, vazifen de büyüktür Vahşileşen beyin, bedende yüktür Meyvesi zehirli, bu nasıl köktür? İnsanlığa “in” satandan korkarım / Üstünlüktür, adanıp da yaşatmak Öncelikli düşman, nefsi kuşatmak Siyaha, beyaza güller döşetmek Gururlanıp, “ten” satandan korkarım / Güzel gören, güzel düşler ve yaşar Zor değil hayal et, çabala başar Kalbini yaralar, akıl da şaşar Korku verip “cin” satandan korkarım / Ümit denen kavram, iki ayaklı Menzili uzun yol, zorluyor aklı Azim ile sabır, doğuştan yüklü Başlamadan “son” satandan korkarım / Ali Rıza Malkoç 30/06/2007 Bursa |