EFE MUSA
Vay be Efe Musa fırtınan durmuş
Yürüyemez olmuş şu Efe Musa. Hak iç hali dışa eksiksiz vurmuş Doğrulamaz olmuş bu Efe Musa. Daha dündü handa asıp, kestiğin Kulakta hatıra kaldı estiğin Taşlar ezilirdi yolda bastığın Haylayamaz olmuş ey Efe Musa. Kumarda zar sana uygun düşerdi Fırsat bulsa hasmın kuyu eşerdi Musa’m bilmedin mi insan beşerdi? Dikelemez olmuş bey Efe Musa. Sesini duyan kuş hemen konardı Seven, sevmeyenler adın anardı Seni tanıyanlar ölmez sanardı Yakalamaz olmuş o Efe Musa. Azrail çekinir gelmez sanırdın Çevrende olanı iyi tanırdın Yağa, bala zevkle ekmek banardın Dizleyemez olmuş o Efe Musa. Belki daha iyi günler görelim Bir damla pislikten geldik erelim Hak divanına dik başla varalım Söyleyemez olmuş bu Efe Musa. Bir varmış bir yokmuş masalı hayat Yeter ki mutlu ol, ekmeğin bayat Dursunî yetmiyor sendeki soyat Anlayamaz olmuş şu Efe Musa. – 30/07/2007 |
güzeldi çok
ilgi ve beğeniyle okudum
sevgi ve hürmetimle