Özümüz Toprak...
geldi geçti gençlik çağım
ölüme kaldı çeyrek. kurdum düşlerimi dar ağacına adım kaldı sayfalarda geçen yıllarıma yanarım. bakışlarım dehşet düşer toprağa gözyaşım yazarım umudumu duvarlara içim kan ağlar. bulut düşer geceye dolar yüreğime hüzün aylarda balki yaz soğuk olur ölüm evi. dolaşırım sessizce geceyi yine kulaklarımda o ses kimi zaman itti beni geceye kimi zamanda düşledim seni adın kaldı yıllarca dudaklarımda. ben seni özlüyorum dokunuş ölüm ise ölüm bize bahane. hüzünlerim dost değil tutunmuş düşlerim duvarlara ağlasa da hüzünlerim bütün şarkılar hep hüzün çalar. akıllarda kalsın doyumsuzdur belki ölüm toprak yine kara toprak... Hüseyin YANMAZ 14/03/2013 |