Ömrümün ne ilk ne de son gecesi bu gece
Bir sürü düşünce cirit aktmakta beynimde
Gözlerim dünden bugüne seyahat etmekte
Koskoca boşluğun içinde kaybolup gitmekte
Kimi düşünse yıldızlar kadar uzak
kimi düşünse hayalden öte hayal
Çınar ağacına rastlamamış bir ömürde
her şey ne kadar boş ne kadar nafile

Düşündükce; kocaman dünyanın içinde
hiçbir yazım kuralında kullanılmamış
ama bütün güzel duyguların sonunda
var olmuş silik bir noktayım ben

Yapayalnız yaşanan duygulardan medet uman
düşleri gerçeklerle harman eden
yaşanmışlıkla yaşanmamışlık arasında
bocalayıp giden bir ömrün senteziyim ben

Amber kokusunda yuğrulmuş
patiska beyazı bir dünyanın
tüm yaşanası duygularından ırak
başını dik tutmaktan başka işe yaramayan
kendi yarattığı yalancı dünyanın içinde
var olduğunu sanan bir nesneyim ben

Varlığımın analizinde
anlamsızlığımın vuku bulduğu bu gece
-artık olsa da bir, olmasa da bir- dedirten
bekleyişin sonundayım ben

Nalan Uzer