Bir günün anatomisiGöründü, kör sabahın aydınlığı seherde, Ufukta baş gösteren şu karşı’ ki dağlardan, Kızıla çaldı dağlar, er sabahın köründe, Dallarda yatan kuşlar dallarından uçmadan. Kapılar aralandı, boş sokaklar canlandı, Koşturtan insanlardan, kaldırımlar sallandı, Uykuya dalmış yatan, ne insan ne kuş kaldı, Sokaklar insan doldu, er sabahın köründe. Bir güneş yükselirken, ufuktaki dağlardan, Duyuldu pek çok sesler, insan dolu yollardan, Hiç durmaz insan sesi, korna sesi bir yandan, Gün boyu hep duyuldu, çarşı Pazar yerinde. İnsanlar koştu durdu ve ayaklar yoruldu, Para pul suyun çekti, bazen cepler soyuldu, Bir parça ekmek için, koşturdular gün boyu, Güzel bir zaman geçti çarşı Pazar yerinde. Gölgeler uzanırken, insanların önünde, Kızardı yorgun güneş, boz dağların üstünde, Ufkundan kızıl bir yol, uzanırken herkese, Sarardı her yer birden, çarşı Pazar yerinde. Sonunda akşam oldu, çığlık dolu yollarda, Kayboldu güneş birden, sabah olan dağlarda, Kalmadı ne bir insan, ne’ de bir ses, yollarda, Dört uyuz köpek kaldı, çarşı Pazar yerinde. Ahmet Yüksel Şanlı er 10 Mart 2013 Antalya |