dokunun içinde kis
yanığında mıdır is
onmamış anlaşılır
gözlerine biner sis

yırtılır eğni sökük
üzeri yeğni dökük
gidecek sandığına
ağrı üstüne çökük

darına şimdi bolu
geçit verendi yolu
yanına varılmazı
kırık kanadı kolu

coşkusuna gözüne
kuşkusuna sözüne
göresiye kalmadı
başka suna özüne

kimle uzandı yitti
kimleri neye bitti
süzülüp gözlerine
kimlerine mi gitti

cami önüne çınar
akışınlaydı pınar
düşlerinle karıştı
kimi bilirse sınar

çınarın koca dalı
dibindeydi sedalı
dillerine çıkmadı
sözlerinden edalı

deli gönlünü avut
kimin evine kavut
sırtında duruyordu
devesiyle mi havut

anılarda kalanmış
derdi başa alanmış
kimin aklına gelmiş
kimine de yalanmış

köyün orta yerinde
kuyu vardı derinde
kova içinden gazoz
içmek ister serinde

bakma el kınarına
sözünde kanarına
dost bildiği kişiydi
tözünde yanarına

değildi büyük şehir
çayla dereydi nehir
doğallığın da geçip
hiçe kusmazı zehir

gerçeğinde düşüne
merceğinde düşüne
gecelerde başkadır
çobanın güdüşüne

ozan efem sıradan
yenilir masıradan*
hep aklımızda anı
vazgeçeri sıradan