GÜNAH BAHÇESİ
Şafak vaktini yaşıyorum,
Vahşet kokulu bahçemde. Soluk bir gül, Nefretini tükürüyor. Arkasında siyah leylaklar, Her geçen gün kasvetle doluyor. Tek başımayım. Limon ağaçları yalnızlığımı duyuyor. Bahçevan yüzü görmemiş bahçemin, Kokusunu ele geçiriyor. Biraz ötede orkideler var. Yaklaşamıyorum. İhtişamıyla göz boyuyor. Bir kelebek Ceset dolu bahçemi ışıltısıyla sarıyor. Ve o zaman, Yaşama umudu doğuyor. |