EDEP
Hakdan başkasına başlar eğilmezken,
Çaresizliklerden dize derman olmazken, İffetsiz olmakta isyan sezmezken, Kaşlar ne diye toprağı öpsün... Eyüp dermansız kaldı imdat demedi, Secdeyi edep bilip edep eyledi... Sağdan işlendi sır kimliyimiz, Solumuz işgalde bilmezmisiniz, Kendi içimizde kendi zelzelemiz, Üstümüzü kayalar ne diye örtsün... Zındana düşen Yusuf eyvah demedi, Sabrı edep bilip edep eyledi... Edepden insan,İnsandan edep alsınlar, Boşuna aşka kandil yakmasınlar, Kalbi üveys deyilse ışık aramasınlar, Gözler karanlığı ne diye görsün... Kayalar altında bilal ezildim demedi, Edepsize gülüp edep eyledi... Günahlara kefarettir gönüldeki keder, Niyetler halis olunca ameller olmaz heder, MEVLAM ihmal değil sadece imtihan eder, Mahkeme-i kübrada mizanı dursun... Ateşe attılar İbrahim-i yandım demedi, Hak emrini libas bilip edep eyledi... Boyun eymeye insanlar ne çok alışdı, Karanfiller gibi, Yoksa ahde vefasızlıkmı miras kaldı, Akdinden caymışlar bibi, Hani yalan karşısında dile susmak ardı, Hak-kı bilenler ne diye sussun... Hamza kanını yudumlayana feryad etmedi Şehadeti edep bilip edep eyledi... Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 09.03.2013 |