Muhannet
Kuşluk vakti vuruldum sana
Neydi geldin başa muhannet Çok hoş’ken,hoşgelmedin bana Yazım döndü kışa muhannet Hasret kaldım ekmeğe aşa Yün yastığım dönüştü taşa Sevda ocağına bir maşa Ettin koydun beni muhannet Yalan dünyanın çilesini Şu yoksulluğun belasını Sen gibi yar’ın sevdasını Ne de zormuş çekmek muhannet Gece sönende ışıklarım Dert diyarında bir ben varım Umut’un özü iki yarım Birini bari ver muhannet.. 25.9.2011 Umut ŞAHİN |