MEVLAM ŞAHİT
Bendeki bu yüreği taş’mı zannediyorsun,
Hiç mi insafın yok yar hiçmi acımıyorsun. Taş olsaydı çatlardı sevdiğim demiyorsun, Seversinde nazlı yar yine çektiriyorsun.! Bense sabrediyorum üste şükrediyorum Yıllardır damla kadar aşk’la yetiniyorum. Zannetme iki damla sevgini istiyorum, Bir damlası yetiyor hala görmüyormusun.! Hakkımı hukukumu fazlasıyla bilirim, Üç damla sever isen kendimi kaybederim. Şükrümü yitiririm doyduğum zannederim, Bir damlaya aç’ım ben yoksa bilmiyormusun.! Hasret kaldım diyorum sanki yolların bağlı, Öyle bir hasretki bu yolu engelli dağlı. Ard ardına dizilmiş gelir durur sıralı, Başka engel kaldımı varsa koymuyormusun.! Önüme kırk bin türlü engel koysan ne olur, Sevdammı azalır yar hasretimmi son bulur. Bu sessiz çığlıklarım yerden gökten duyulur, Hadi kulağın sağır halim görmüyormusun.! Sessiz çığlıklarımı aşk-ı Mevla duyandır, Feryadı figanımı yüreğine koyandır. Nasipler yazılırken "cano" adı yazandır, Bağbanımda bir gül’sün her dem açmıyormusun.! Ben hiç sensizlik nedir bilmedim kalmadım yar, Aklımdan hiç çıkmadın çektirsende intizar. Yaradandan ötürü bende gül sevgisi var, Gül bülbülün kaderi bülbül sevmiyormusun.! TİRYAKİ kul diyorki başka umut istemem, Senden başak bir dua bir niyaz dileyemem. Sanma bir gün bıkar yar,, bin asır bekleyemem, Mevlam şahit beklerim yaram sarmıyormusun.! 04 Mart 2013 02.16 İstanbul |
emeğine sağlık...