Bir cinayetin öyküsüBir cinayetin öyküsü Dünde kalan Ve Yarına sadece Gölgesi Susmuştu Gözlerinde Kırılmış aşkın günbatımında İmbatlar Mavi Ne çoktun bende Şimdi ölü ruhuma dikiyorum kefeni Birazcık daha nefes Birazcık daha Çocukça Aklımda gülüşlerin sanki bir oyunun ebesiydim Gözlerim bağlanırken Yazılmış bir gece Çizilmiş kader kendi renginde gözyaşı Kaç bahar eder Nil’e vuran bedir Yâda Kaç yakamozdur denizin koynunda Kaç yosun daha parçalanır bu dalgayla Vururken kıyılara Şimdi pimi çekilmiş bomba Her an patlamaya hazır Volkan gibi Susuyorum İhanetinle Mahir ULAŞ |