KEDER KALEMİ !Gecelerimi ışıldatan yıldızlar bile, Teker teker çekip gitti. Gündüz güneşime ise, Kocaman bir set kurmuş kara bulutlar. Parmaklarımda ki kan bitti, Başımı ellerimin arasına ala ala. Aklarla savaş içerisinde saçlarım. Yaşım daha genç olsa da, Şimdiden merdiven dayadı çöküşe. Her taşın altında bir yılan bekler beni, Kanımla yapar ziyafetini. ÜŞÜSEM ateş söner, YANSAM sular biter. Adına Dünya dedikleri bu taş parçasında. Bu ne biçim hayat anlamadım ben. Sırf bana mı özel bir şipariş bu. Sırf bana mı yazar bu kalem, bunca kederi. Sağa gitsem dert, sola gitsem çile Düz gitsem kader, geri dönsem keder bekler beni. Huzur yolları kapalı Var mı benden daha çaresiz birisi. Hangi taşa el atsam, Ayrı bir sürüngen çıkıyor altında. Saçlarım ağardı başımda, Daha bu gencecik yaşımda. Bunca kahır sonrasında, Nefes almak ne anlam taşıyor anlamıyorum. Yıllarca huzur ektim toprağa, Aksine keder biçiyorum. Kapansın artık, kapansın bütün ışıklar İstemiyorum. Açılın, açılın ey kara topraklar Ben geliyorum... |