UZAY ÇAĞINDAKöleleşmiş babalar uzay çağında, Gücü yetmemiş hızına dünyanın. Tükenmiş ömrünün sonbaharında, Hasretiyle yanar olmuş bir rüyanın. İhtiyaçlar çok,o saymakta yerinde, İçinde bir şeyler kopmakta derinde, Gezmeye korkar olmuş sabah serinde, Eski tadı kalmamış kurduğu hülyanın. Neyin çaresizliği düştüğü durum, Mesafeler arasında var uçurum, Hançere kitlenmiş,yapamıyor yorum, Gidişi çok hızlıdır dönen dünyanın. Hayatı neresinden tutsa kopmakta, Nefesi alması dahi onu yormakta, Yolun sonuna mı geldi,kalbi durmakta, Yerinden oynar, altı oyulmuş kayanın. 02.03.2013 Adil ÜREKSOY ’’Adil’ce’’ |