Demin ve içgüdü....
ben binicisiyim iskemlemin
hayalet patikanın en birincisi sonra gecenin en zor zar tutan kulu afedilme karışılığında herşeye karışmaya çalışan yolcu bileti azalıp kalan yolcu üstelik en son zamirin zamanın otobüsün tevafukuyum bildinmi beni geçikeniyim geç kalan cenin karınca kararına gideceği yeri bilmiyenlerin götürücüsü affettin mi?beni yine mi? çok hızlıyım çünkü vazgeçmekten yine mi? bu sebebten. viyolensel iyi bir çalgı değil o zaman bu vaizin ve şeytanın suçu değil durdurulamayan iskemle binicisinin son atağı gibi sistemli bu yüzden mi? iyice bir günah lezzetim tarafından sunucu ve sulayıcı kadavra değince çürüyenin en azametli hatırından geciken yolcu. yolculuksuz.çölsüz maverasız. öğle değil mi ?zaman oysa sabah olsa başlayacaktık. savunun ben hiçbir yerinize gelmiyorum... en demininden beriyi bir anlamaz anlar büyük kayboloşu bir bulunan beni bununla kim büyüttüyse langırt öğretimini yeniden düzeltsin lütfen çok elle çok gol atılmamalı hayatta ellerinizi ellediğindenize küstürün dokunmak dokunmamaktan daha lezetli gibi duruşunun tarifine hemigwaye hatırlatın.her şey yerinde durdukça kutsal ve bakir.niye. kirlenmek olmasa bile bile su bulurmuyuz niye. ve kirlenmekten olsak su niye bulanır bana bir an vites yükselten bir dünle saklalanbaç oynamak korkunçtur çocuk ve katilsen iyi izdüşümlerini sabit sabit annelerin baharlarına garip kucaklarına uysal ve çabuk tükenebillir ellerle güller çizersin ki az kirlenip aynanda bir kaç bahar daha çizebilmek için hohlayarak camına. sırf canın yanmıyorsun diye değil mi bu kabusların başına konmuş ödül yüzünden çıkamıyorsun dışarıya. güneşten yanmasın yüzün ve tırnak izlerinde ki tohumlar yeşermesin diye tırmaladığın vücütlardan. eskisi gibi zevk almıyorsun ölümsüz olmaktan.... deşifre olmak yeni masturabasyonlarından... |
ve belki de peşin ve şartsız verilen her duygu sonsuzluğun kundağına gönüllü girme yangınıdır...
kendi felsefesini oluşturmuş, çözülmek yerine kördüğüm ederek yolculuğa çıkartmanın sesi var şiirlerinizde...
hep tebrik ile...