Sen aklıma düşende...
Bir an gelir yaşanmamış olur saniyeler
Bir martı asılı kalır havada; kanatları açık Güneş susmuş olur, tenin gibi ruhunda donar Rüzgarlar unutur yapraklara vurmayı ılım ılım Bulutları kıpırdamaz gökyüzümün... Sen... Sen aklıma düşende... Buz kesilir bembeyaz köpükler dalgaların ucunda Bir karabatak denize dalarken kuyruğu dışarda kalır Liman taşlarına düşen denizin suyu unutur geri dönmeyi Bir balıkçının oltası havada asılı kalır; inmez denize Balıkçılar oltalarını çekmeyi unuturlar denize attıktan sonra Sen... Sen aklıma düşende... Bir deklanşöre basılmış gibi olur dünya Gözlerimin değdiği her yer, her an takılı kalır zamansızlığıma Kırmızı gözbebekleriyle martılar bile göz kırpar dalgınlığıma Rüzgar kirpiklerimi okşayıp geçerken kendime gelirim Ellerim sırılsıklam, yüreğim delicesine atarken Sen... Sen aklıma düşende... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |