SEN
Sen !..
Karlı dağlarıma doğan güneş, Hayata parlayan çoban yıldızımsın… Sen!.. Yağmurdan sonra açan gökkuşağı, Yediveren güllerimsen… Sen!.. Bozgun fırtınam,esen yelim, En deli tufanlarımsın. Sen!.. Sevda çiçeğim,koca çınarım,sevgi bahçem, Soldurmaya kıyamadığım menekşelerimsin… Sen!.. İçimdeki huysuz,arsız,yaramaz çocuğun sevinci, Gülen gözlerisin… Sen!.. İçimde öldürmeye kıyamadığım son aşk! Tek canım,tek kanım,can yoldaşımsın… Yani kısacası sevgili, Sen !.. Gizli ,saklı kalmış duyguların masumiyetindeki ‘’adam’’. Varlığımın sebebi,yaşama sebebim, En büyük aşksın,aşkımsın. Mevsim hep sonbaharda olsa, Sen bende hep baharsın sevgili,hep baharsın… Ayşe Başaran 23/08/2012 |