gözlerimde yağınca yağmur
yalnızlığın kör karanlığında
bir mektup yazıyorum sana mum ışığında yokluğun kör bıçak ruhumu kanatıyor herşeyden vazgeçtim ama aşktan geçilmiyor. yokluğun kör bıçak kalbimi kanatıyor böyle çok sevince aşktan geçilmiyor gözlerimde yağınca yağmur belki o zaman yüreğim soğur içimde biriken acılar belki ozaman kaybolur gözlerimden geçen bulutlar gün açınca kaybolur..... |