Muhammet Mustafanın Çocukluğu
Miladi beşyüz yetmiş bir,nisanın yirmisi,
İki Cihanı kaplayan nurla gelensin sen. Nebiler Hatemi ümmetinin efendisi, Derin manalar ifadesiyle gülensin sen. Mevla’nın sevgilisi vakit geldi doğuyor, Ondaki cennet kokusu odaya doluyor, Amineye üç hatunda yardımcı oluyor, Temiz cemalinle güzelden de güzelsin sen. Sen üstünde bulutla her tarafı gezerdin, Güzel otları koyunla kuzuyla sezerdin, Bütün yarışlarda rakiplerini dizerdin, Huyda ve güzel ahlakta önde olansın sen. Altı aylık olunca filiz gibi yeşerdin, Bir ay sonra yüriyen bir beşerdin, Sekiz ayda konuşmaya geçerdin, Gitdiğin her yere sevgiyle dolansın sen. Annesindeki nurun gerçek sahibi oydu, Arşı alem onun şeref verdiğini duydu, Alametleri bir bir gözler önüne koydu, Alemlere rahmetsin, Cihanda özelsin sen. Muhammede süt anne oldu fakir halime, Coşkusunu anlatacak bulamıyor kelime, Aşkıyla yanarım raslıyamaz külüme, Her zaman doğruyu ve güzeli bilensin sen. Sad yaylasında mutluluk kaynağı oldu, Bekr kabilesinde her şey seninle boldu, O Yaradana bağlı tertemiz bir kuldu, Allaha yaklaşarak huzur bulansun sen. |