VURMUŞLAR KALBİMİİki ayrı dünyam vardı benim İki farklı yaşam;huzur bulduğum,mecbur olduğum... Adına türküler yakılmış sevdalardan bir sevdam vardı Bir tek ben büyüttüm onu Ben okşadım başını,ben eşsizleştirdim Kendi ellerimle vazgeçilmez kıldım Farketmeden uçurumun kıyısına ben götürdüm onu İyilik yaptığımı zannederken azılı düşman oldum Ölümsüzleşecek derken yalnızlığından ölmüş vazgeçilmezim Affet desem dinler mi ki beni; "Neden karşılıklı olduğuna inandırdın" demez mi? Vurulan kalbimi geri istemez mi? Ne söyleyeyim ki ben,öldürmüşler kalbimi nasıl getireyim ki?... |