Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Aşk girdiği her yeri tamamen yakıp yıkar Dönen bir kurşun gibi ruhunu delip çıkar Yârine vuslat yoksa gönül hayattan bıkar Diyorum fakat bana, inanmıyorsun cânâ
Aşkın kor ateşine, dokunursan yanarsın Adını gecegündüz hiç durmadan anarsın Yaralı bülbül gibi, daldan dala konarsın Diyorum fakat bana inanmıyorsun cânâ
Gecelerde göz yaşın yanağından süzülür Fotoğrafına gözden, methiyeler düzülür Gül cemalin solarsa, bu bülbül çok üzülür Diyorum fakat bana inanmıyorsun cânâ
Dudaklarım değmesin, izi kalır yüzünde Sadece ben olurum geceyle gündüzünde Şaşıp kalırsın hatta yolların en düzünde Diyorum fakat bana inanmıyorsun cânâ!
Aşkın yükü ağırdır, kaldıramaz her insan Çoğunun mayasında, hakikî vefa noksan Ama, benim isyanım olmaz içimi yaksan Diyorum fakat bana inanmıyorsun cânâ!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
FAKAT şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
FAKAT şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sevda sahrasında mecnun değilsen
ne leyla’yı çağır ne çölü incit
Herkes aşkta biraz gönüllü mecnundur değil mi?
Çok güzeldi hocam.
Varolun.