Dört numaralı Perondan, saat dörtte hareket edecek otobüsün kırk numaralı koltuğunda
seyahatimin son hazırlıklarını yapıyorum, nereye gittiğimin ne önemi var, nasıl olsa geldiğim
yer de gittiğim yerde de sen olmayacaksın.

Elimde Usta Ahmed Arif'in (Işıklar içinde uyusun) şiir kitabı rastgele bir sayfa açıyorum,

Ay Karanlık, a denk düşüyor elim,

Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...

İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...

Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...

Ahmed ARİF

Okuyor, okuyor okuyorum, nasıl okuduğumu bilmeden, kaç kez okuduğumu saymadan,
bir ara gözüme bir şeyler takılıyor, bir çift güzel çocuklar gencecik, sarılıyorlar birbirlerine,
vedalaşıyorlar.

Ben ve yalnız yolculuğum da sarılıyoruz birbirimize,

Kısacası ne el sallayanımız var ne mendil.

Başımı otobüsün penceresine dayayıp düşünüyorum, sen zaten hep tek başına değil miydin
hadi toparla kendini, sırası mı şimdi melankolinin, kızımmmm uyan geç bunları anam babam
bir satır.

.....Geç" evet çok geç...

Yav Hocam; yazdığınız iki satır şiirle beni böyle konuşturdunuz ya ne diyeyim şimdi size bilmem ki.

Selamlar, saygılar ve dahi, artık gitme zamanıdır, Haziranın ilk yarısında görüşmek üzere.

Sağlıkla,Esenlikle bulayım geldiğimde, dikkat edin kendinize....

Aillenize de saygı ve sevgiler...

haticeak tarafından 2/28/2013 2:58:04 PM zamanında düzenlenmiştir.