NARİNÇ’E KIYANLAR

- Karabağ’da hunharca öldürülen üç
yaşındaki bir Azeri kızı, Narinç’e -

Hiç mi insaf yoktur ERMENİ katil,
Gözleri oyarken utanmadın mı?
İNSANLIKTAN UZAK, vahşi canavar,
Narinç’e kıyarken utanmadın mı?

Üç yaşına henüz girmişti yeni,
Al renkte fistanı, çekilmiş canı,
Hançer darbesiyle yara her yanı
Al kana boyarken utanmadın mı?

Takmışsın boynuna paslı haçını,
Narinç’in ne idi? Söyle, suçunu!
Denedin; BEBEKTE alçak güçünü
Kurşunu sayarken utanmadın mı?

Zeytin gözler açık, neler gördüler!...
Ya öldürdüler, ya da hep sürdüler,
Karabağ’a Rusla çorap ördüler
Türkleri soyarken utanmadın mı?

Kim verdi Ermeni sana silahı?
KÜÇÜCÜK yavrunun neydi günahı,
Elbette soracak mazlumun ahı
Sesimi duyarken utanmadın mı?

Sözüm ona „Batı“ uygarız derler,
Ermeniyle birlik Türkü ezerler,
Narinç gibi mahsun, yavru güzeller
Ölümü giyerken utanmadın mı?

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 11.03.1992

Bu şiir, HOCALI ve KARABAĞ katliyamları zamanında yazılan şiirlerdendir. Onların ruhları şad olsun, bunları görmeyip de AÇILIM ve ERMENİ olanlara elbet zaman ve tarih cevabını verecektir....