Gözlerimden öpme ayrılık derdin,
Bilsem gözlerinden öpermiydim yar.
Ben öperken dur diye söylenirdin,
Bu gün desen acep dinlermiydim yar.!

Bir kez olsun dinleseydim lafını,
Çekmezdim bu hasretliğin kahrını.
Viran eylemezdim gönül tahtını,
Böyle perperişan çökermiydim yar.!

İki gözüm iki çeşme akıyor,
Yaşlar tabutuma çivi çakıyor.
Her bir damla bağrıma saplanıyor,
Dinlesem böyle yaş dökermiydim yar.!

Öyle bir gözyaşı verki yarabbi,
Dua ile niyazdan mürekkebi.
Ayrılık olmasın ama sebebi,
Vuslat yoksa böyle beklermiydim yar.!

Çok muhabbet tez ayrılık demekmiş,
Yari çok geç bulup er kaybetmekmiş.
Sonra bülbül gibi feryad etmekmiş,
Gül sevemesem figan edermiydim yar.!

Şeyda bülbül gibi dilimde çile,
Feryat figan hasret çekiyor gül’e.
Sanmaki küskünüm gözlerin ile,
Küs olsaydım böyle ötermiydim yar.!

Mevla sevdiği kulları sınarmış,
Buldurup yitirtip arattırırmış.
Sabrının ebadını tarttırırmış,
Yoksa bu kadar sabr-edermiydim yar.!

Bu kadar gam çile hasret bilmeden,
Lokma yutulurmu diş çiğnemeden.
Kuru kuruya sev emek vermeden,
Öyle olsa kahır çekermiydim yar.!

TİRYAKİ sevdaya çok emek verdi,
Çok zahmet çeksede o yar’e değdi.
Bırak gözü ayak tozun öperdi,
Yoksa değer kıymet bilirmiydim yar.!

20 Şubat 2013
07.00
İstanbul