Karadır Bahtım Benim
Şu cihan bal olurken aleme
Mülküm kuru bir dal oldu benim Acep niye böyle derken ben bene Konuşan dilim lal oldu benim Kuşlar öterdi,çiçekler açtı Başıma düşen kar oldu benim Çoban bağırdı kuzular kaçtı Düz ovalarım dar oldu benim Felek sormadı karayı verdi Yün yataklarım taş oldu benim Acımadı değirmene serdi Gözümden akan yaş oldu benim Umut der özüne bahtı kara Yaşlarım birikti sel oldu benim Muhannet işi,bendeki yara yirmi’de adım del oldu benim... Umut ŞAHİN 13.01.2013 |