Atmışbin yıllık yoldan geliyorum
yorgunum sanma
güneşle sınadım derimi
karaelmas dokuyor baksana

kıvırcık saçımda uğulduyor
tabuları yıkan çöl fırtınaları
renklere yazılmış gözlerim
tırnaklarımda
uranyum sarısı
sanki
benimle birlikte
dans ediyor sanırsın
dünyanın yarısı
ne kuraktan çatladı topuğum
ne de kökümde eksik oldu suyum
her yere vuruşta
bin Musa asası
ve
beyazın o kör
yasası
yasa
yas
başlıyor
borsada cetvellerine gerilmiş
yas bağlıyor
pas bağlıyor
bağlıyor
bağlı
bağ
ba
babam

Yorgunum sanma sakın
bi koşudur bu tutturmuşum ki sorma
Mançuryadan kalkmış
tozum göğe
Malezyadan almışım
dilli düdüğü
didiridu
du
du
dudum benim

Endonezyaya köküm salmışım
şeker kamışı
bal peteği
kestane
keçiboynuzu
ebem gümeci derken
Tasmanyada son kez
bi nefes
çam kokusu almışım
Tütün dizer gibi dizmişler
ipe
un serer gibi
sermişler
postumu yere
iki yüz yılda
ikiyüzbin can
ve
kan
kan
kan
yeyip
içip
tüketememişler
tüketememiş
tüketme
tüket
tük
tü
tü

Ne makina
ne barut
okuyamamış meydan
be hey bumerang
dön dönde vur
vur
vur da
gel
bu me rang

Ne alkölü
ne sıtması
ne nezlesi
şekere banılan ezmesi
ezme
ez
e
eritememiş
içimin köz yağını
silememiş kayadan
ağaçtan
gölgemi
ne geceden ayımı
ne günden güneşimi
söküp alamamış
torbasına dolduramamış
rüyamı
doldurup satamamış
satıp kaçamamış
kaçıp kurtulamamış
benden
ben
be
b
bebem

Dinle sözümü
alıpta özümü
bul çözümü
çöz
bu köz
içinde yandıkça
bu dil
o kayadan
şu tepeye
yankılandıkça
yüzüme renkler boyandıkça
yağlı urgan
çelik moru
kemiğe
kemiğe dayandıkça
vur topuğu
toprağa
toprağa
vur vur vurda vur vur hey
daya kulağını
toprağa
toprağa
dinle
din
di
dinle
de
De
dem toprak ananı…

Volkan Kemal
26.Ocak.1988