Vicdanım Kurusun...
Neyimi gördün ki laf söz edersin?
’’Konuşma sesini kıs’’ diyor bana. Diyorum sen benden daha betersin ’’Hiç sorma efendi sus’’ diyor bana. Madem ki bu kadar aklı derindin Canını sıkıpta neden gerindin? Bana laf sokarken hayli serindin! ’’ Kaybolup yanımdan es’’ diyor bana. Hem nala hem mıha çekiç çakarsın Kızdın mı her yeri yakıp yıkarsın Kabul et! Her zaman böyle sakarsın ’’İçinde ne varsa kus’’ diyor bana. Hep beni suçlarsın herkes haklıdır Virane gönlümde suç mu saklıdır Hiddetin önünde kim yasaklıdır? ’’Gücüne gittiyse küs’’ diyor bana. Desem ki şu talih yüzüme gülse Ne olur mutluluk payını bölse Yaşamak ne demek birazcık bilse, ’’Boşuna sızlanma, kes’’ diyor bana. Ey vicdan!Başıma, ne işler açtın? Baktın ki zor mesel bırakıp kaçtın Hani ben her zaman başına taçtım? Yüzüne vurunca ’’pes’’ diyor bana. Kurarsın sabahtan akşama değin Doğruyu yansıtmaz eğri gerçeğin Dağılmış ortada saçın pürçeğin ’’Sen salla başını fes’’ diyor bana. Sabrımın haddine fazla dayandın! Sanki sen her zaman açık beyandın? Bakar kör halinden nerde uyandın? ’’Geç bunu, benim ki his’’ diyor bana. ’’Sende ki bu kader fos’’ diyor bana... Yasemen Akyürek ANKARA 18 ŞUBAT 2013 |
duygu serildimi
böyle şiir dogar
şairin yüreginden