YAMALI BOHÇAKaçıncı ayrılıktı bu yaşadığım, on üç nolu peronda Kaç veda gecesini bıraktım avuçlarına Ya kulaklarına fısıldadığım sensizlik anılarım Senli terk edişler mi hep alın yazım? Kaç bahar, Kaç güz daha bekleyeceğim Soğuk terminal bankolarında Ya vuslata ereceğim Senli düşlerimin sonunda Ya da seslenişini bekleyeceğim Çığırtkan zebaninin Belki de gelmeyeceksin Geri göndereceksin hayallerimi Yamalı bir bohçada Sensizliğin esrik çırpınışlarını bulacaksın Tütsüleyip savurduğum her yaprakta Yeniden yakacaksın dinmeyen gözyaşlarımı Kifayetsiz sızlanışlarla her gecenin sabahında Ya hayallerimi anlatacağım martının kanadına Ya da bir balığın pullarına yazacağım şiirlerimi Su üstüne yazdığım onca söze yazık değil mi? Günay ÖZDEMİR merSİNop / 17.02.2013 |