EKMEK ARASI MUTLULUK
Suya düştü gölgen ıssız ve hüzünlü,
Ay kıskandı sendeki güzelliği, Adımların yavaş yavaş kaybolurken kumsalda. Ayrılığa dair ne yaşandıysa, Okudun hepsini sayfa sayfa, Gözyaşlarınla altını çizdin satır satır. Ekmek arası mutlulukların var, Öfkeye,hırsa,ihanete inat! Yaşama, umuda gülümseyen hayâllerin var. Karanlık basarken,kötü ruhları,kem gözleri... Senin ümit ışığın aydınlatır etrafı, Geceye düşer,suya yansır iyiliğin ateşi. Soluk soluğa yaşanmış hayatlar var heybende, Senin ki hep gerçek sevgiye gebe. Düşsen de zamanlı zamansız sahteliğe, Dimdik ayaktasın! Kalbindeki iyilik yoluna rehberdir. İnancın,içinde solmayan bir çiçek, Oyundan bıkmayan çocuk,neşe kaynağın içinde. Ekmek arası mutlulukların var senin, Zalimlere,nankörlere,sevmeyi bilmeyenlere inat! Kocaman bir güneş gibi parlak, Yıldızlar kadar göz alıcı, Bebek kadar masum bir yüreğin var senin. |