HEP GARİBANIN MI KIRARLAR TOMURCUK GÜLÜNÜSırtımda yer kalmadı artık darbelerinden Her bir hançerinden yaralandım derinden Bir tas su verde içeyim şöyle en serininden Taş bağlamış akamıyor yaşım gözlerimden Sana ezgilerim kopup geldi bağrımdan Ne çare haberin yok acımdan ızdırabımdan Bana da sunsan ne vardı aşkın şarabından Göçüp gidiyor biçare bedenim kahrından Neyim var neyim yok toz duman ettin Sen beni değil sevdamın ocağını çökerttin Bir adım attıysam sana sen ötelere gittin Unuttuğumdan değil sen istedin de bittin Yılkı atı oldum nazarında saldın dağlara Hükmet te canımı alsın içindeki canavara Huzura erermiyim bilmem silinirmi bu hatıra Sevgimi gömdüm gayri buzdan bir mezara Mutluluk bu kadarmı kıttır ki yazarım hep hüznü Bekleyip dururum bahtımın gülebileceği günü Boş verdim bende savuracağım acının külünü Hep garibanın mı kırarlar tomurcuk gülünü ÇİMDİK 15.02.2013 |
Hüzünlü bir güzellikteydi.
Saygılar.