...GERÇEKTİN...Tutup ellerimden geçtin karşıma Dedin ki "Seni çok sevdiğimi bil sevgili Gözlerinde nasıl doğduğumu Sözlerine kavrulduğumu Sensiz yok olduğumu bil sevgili" Ama suskundu dudakların Gözlerinden haykırıyordu savruluşların Tam o gittiğin gündeki gibi bakıyordun Tam o gittiğin gündeki gibi... Kaçtım son oturduğun yerden Nerdeyim diyemeden Sarıldı sarsıcılığınla kolların "Sensiz ölürüm" dedi aşık olduğum sesin Manzara şakıyordu adeta Her yerden kahkaha yükseliyordu Ben ben olmaktan öteydim sendim Ama yine soğudu sesin Uzaklardan gelen bir yankı oldu Ne kadar da uzaksın Oysa ki az önce kanımdaydın Az önce kanımdaydın Sensiz olduğum yere çekildi bedenim Sindim içimin çürüyüşüne Dokunmayın dercesine Sensizliğime içmek için gözyaşlarımı Küçücük oldum Nerden geldi o hafif dokunuşun İncitmekten korkarcasına Saçlarımda dolaştı meltemliğin Titredim Sanki gözyaşlarıma değdi nefesin Dirildim Gerçektin... niye gittin Niye gittin...gerçektin... ASLI DEMİREL... |