ANAHTARIN UCUNDA
Kapıyı açarken sızlıyor mu elin
hani ben yokum ya hiç bir şeyim kalmamış bir gece kahredip çekip gitmişim yüreğimde sevdandan eser kalmamış kokum mu var yoksa anahtarın ucunda koklama aç kapıyı uzaklardayım çocukları özledim çocuklar nasıl aklın almayacağı tuzaklardayım yemek yapma sakın bak ellerin titriyor son resmimi koysana kaşların arasına terliyorsun bu öptüğüm terlerin değil eski terinden bile eser kalmamış kapıyı açarken sızlıyor mu elin hani ben yokum ya sesimden ses kalmamış bir gece kahredip çekip gitmişim attığın imzadan ESER kalmamış hasretim mi var yoksa anahtarın ucunda korkma aç kapıyı yangınlardayım çocukları özledim çocuklar nasıl gözünün kazdığı tuzaklardayım ümit atayman |
İçinde olduğu koşulları daha ne değin somuta dönüştürerek açıklayabilirdi İç Ses?
Kendini anlatmaya dönük söylemler vardı dizelerde.
Güzel şiir.İlgiyle okudum.
Özen/e ,emeğe erdemle.