Yanaş Bana İstanbul
ardımdan birdenbire kilitlenince kapı
anladım o anda yalnızlığımı gözlerimden iniyordu incecik yağmur sokağındayım artık yanaş bana İstanbul üç beş kuruşum kalmış gelsene meyhaneye anılara dalarız bir kaç kadeh içince ne anılar vardır sende kimbilir benimki sadece kısacık bir hikaye bir yar sevmiştim gözleri kara sahte çıktı attığı imza param bitince düşürdü dara üşüyorum sımsıkı sarıl bana İstanbul gelmeyeceksin galiba kızdı mı yenge boş ver beni ona sokul İstanbul yaslayıp başını gül sinesine şarkını dinle çok yorulma İstanbul gelseydin iyi olurdu aslında coştu şarkılar sazendenin sazında benim de sevdiğim şarkın çalıyor inceden inceye Suzinak makamında neyse be İstanbul kalkıyorum zaten son paramı da bıraktım meyhanede dışarı çok soğuk sıkı yağıyor yağmur köprüne gidiyorum tutma beni İstanbul ümit atayman |
lilie tarafından 1/1/2010 4:01:47 PM zamanında düzenlenmiştir.