HAZAN YAPRAKLARIM
fırtınalar var sessiz yüreğimde
çölden esen rüzgarla üsütme üstüme gelen hırçın dalgalar dalgalar sert vurdukça yüreğimin kıyısına nasılda acıtmakta hazan yapraklarım tek tek düştü dalından zamanı gelmeden bekleyemedim bekletemedim dur diyemedim savruluşuna engel olamadım ellerim küçüktü yetişemedim ardından yakalamak için düşen yapraklarımın üzerine beyaz kar taneleri kaplamış nasılda üşütür beni kuyruklu yıldızın kuyruğuna takılmış umutlarım yakalayamadım kayıpda gitti avuçlarımdan yastayız ben ve yoldaşlarımla birlikte bulutların gözü yaşlı dinmedi ağladılar gündüz gece güneş isyanda doğmaz küstü hayata yüreğim gibi karaları bağlamış oda ben şimdi yoldaşım olan dert yüklü yalnızlığımla uyurum sessiz ve usulca olurya yolunu şaşırırda yolu benim yanıma düşerse bu bahtsız kaderimle uyanırım belki bir gün _____________________bende umutla . kardelen_-3372 şengül erdoğan |