Tutam dökülür bir gün bir gün kara
Alnımdaki çizgiler koyar beni efkara
Hayallerim düşlerim hepsi mazide kaldı
Hüzün kaplar içimi bakamam aynalara

Sevdan hala peşimde tıpkı gölge misali
Taşımaya yok artık dizlerimin mecali
Eyyüb`ün derdi olur,dertlerimin emsali
Ölüme bir sözüm yok sözüm ayrılıklara

Detlerim elvan elvan sayma ile tükenmez
Dert çekmeyen hekime varıp derdim var denmez
Kara sevda ateşi dökme su ile sönmez
Gözyaşım kifayetsiz iş düşer bulutlara

İlkbahar geçti çoktan her şey hazan sarısı
Sensiz bal yapmaz oldu küstü gönül arısı
Hasret çekmeyle bitti ah ömrümün yarısı
Türküler besteledim sensiz uçurtmalara


Hayalin canlanıyor gördüğüm her surette
Arasamda bulamam yurdun hangi cihette
Bu dünyada olmazsa vuslat var ahirette
Gönül vermedim vermem senden özge ağyara

Dört gözle bekliyorum muştulu bir haberi
Yorulmadan beklerim bir sonraki seferi
Ya bir kervan çırası ya bir deniz feneri
Umutla bakıyorum sönmeyen ışıklara

Ben bu kara sevdaya habersizce düşmüşüm
Aşkın nar`ı yakarken belki de üşümüşüm
Hürmetiyim Kays gibi bir mecnuna dönmüşüm
Kaptırmışım gönlümü ay yüzlü bir didara