...ÜRKEK TURNALARIM...
Güneşim çalındı gökyüzünden
Sevdaya uçmuyor turnalarım Ruhumun sevda kokan karanfilleri Boynu bükük durdu tomurcuğa İlk defa batmıştı aşk dikeni İçimdeki gül bahçesiydi aslında Kan revan bir yalnızlık şimdi Bir bir dalgalarla yıkılıyor Kumdan dağ gibi kalelerim Her gelen Giderken bir şeyler kopardı Sen giderken bıraktığın koca bir tortu Ne işe yarar bilmiyorum ama Sen umudumu da alıp gittin Çırılçıplağım bıraktığın yerde Ürkek Hangi yöne gideceğini bilmiyor turnalarım Oysa bir sen vardın eskiden Başımı dayayıp ağladığım Yalnız başımayım şimdi her yerde Dostum yok Derdimi kimse bilmez Avazım çıktığı kadar bağırsam Dilimi Sırrımı kimse anlayamaz Rüzgara bıraktım Uzamış tarumar saçlarımı Rüzgar saçlarımı Çok sevdiğim seni eller aldı Gözyaşımın yağmurları bana kaldı İncitmeden okşa be rüzgar... __________ya tabe volim__________ 03/12/2012 |
Ne güzel anlatımdı arkadaşım.
Beğenerek okudum.
Dostluklar İzmir'den.