SENİ SEVMİYORUMSen... Sevdaların özlenen çiçeği Sen... Dikenli çalılarımın mor menekşesi Sen... Düş dağlarımın salkım bulutu Sen... Sen… Sevdiğim Bilir miydim ayrılığın acısını? Bilir miydim geceler boyu uykusuzluğu? Bilir miydim yalnız dolaşmayı kaldırımlarda? Bilir miydim yaşamasaydım? İnanmıyorum yandığına Keremin Aslıyı sevdiğine inanmıyorum Bütün hikâyeler uydurma Bütünü sevda üstüne söylenenlerin Yalan gözlerden akan yaşlar Yüreğimi hoplatan bakışlar yalan Yalan Ferhat’ın delmesi dağları Çöllerde kavrulması yalan Mecnunun Yalan... Yalan... Yalan aşk üstüne söylenmiş onca söz Yalan... Yüzümde derin izleri zamanın Gitgide yaşlanan yüreğim Karışması geceyle gündüzün Ne varlık kaldı ne de yokluk Yok, sayıyorum ayrılıkları Ölümü var… Zaman kalmıyor yaşamaya Sevdaya ayıracak zaman yok Vakit akşamdır vakit dar Akmayan suları, uçmayan martıları düşünüyorum Esmeyen rüzgârları Ve de ölüme inat durmuş Geçmek bilmeyen saatleri... Mecnun Leyla’yı yakmış, Şirin Ferhat’ı Beni... Beni de bir yakan var Siz ey damlaları yağmurun Elli yıldır şemsiyemde öğrendiniz Sayı saymayı Güneş, yalnızlığıma doğmayı Rüzgâr yıllarıma esmeyi öğrendi Ben… Ben sensizliğe Ben kimsizliğe çare bulmayı Öğrenemedim… Öğrenemedim yalnızlığın anahtarının Meçhul yerini… Siz ey gözyaşlarım Kaç kez düştünüz toprağa Kaç kez karıştınız tozlarına kaldırımların Siz ey yanaklarımdaki kutsal ıslaklık Ya siz ey saçlarıma dökülen aklar Hanginiz, hangi yılın Hangi ak hangi sevdadan kalma Hangi beyazlar hangi ayrılığın eseri Siz… Siz söz geçiremediğim ömür Söyleyin kaç yılınız kaldı Hangi servinin gölgesi bekler sizi Hangi yalnızlıklara gebesiniz Ve söyleyin yüreğimi deli eden duygular Siz kimsiniz… Dün yaktım tüm şiirlerimi Kelimelerimi hapsettim yüreğime Hikâyelerimi yırttım… Bilir misin yüreğimi yaktım Gözlerimi yaktım Sevdalarımı gömdüm sonsuzluğuna zamanın Sensizliği yaktım anlıyor musun? Ve bir şafakta baktım geçmişime Sen… Sen yine oradaydın Seni yakıyorum şimdi eski bir mektup sayfasında Aşk denilen hoyrat duyguyu Sevmiyorum artık Sevmeyenleri sevmiyorum Beklemiyorum... Beklemeyenleri beklemiyorum Özlemiyorum üstelik Özlemeyenleri özlemiyorum. Bir avuç toprağım kaya dibinde Bir avuç toprak, Kır çiçeklerinin ev sahibi Bir gelincik tarlasıyım Buğday başaklarına komşu Kendime komşuyum Düşlerime Şiirlerime, mısralarıma komşu Bir demet limon çiçeğini seviyorum Karıncayı... Börtü böceği... Ama seni… Seni… Seni sevmiyorum… Seni sevmiyorum… 2005/İZMİR |
hasret dolu AŞK dolu güzel bir eser
.... Yüreğinize sağlık kutlarım....