KALBİ VİSAL... Sen bu kalbin yarısı sen gözlerimin karası sen uğruna cenetten kovulduğum ölürken kederden gözlerinde durulduğum her defasında tam yürekten vurulduğum Şiirler yazılansın şarkılar söylenensin kutsal bir tutulma delice özlenensin Düşerim avuçlarına çizgi çizgi ısınırım bakışlarında kurgumu sana böler sensiz düşünmem hayatı Bir gök kuşağı gibi soyut senli yaşamak bir başka boyut ağaç oldum dal oldun visal oldun gül oldum yüreğinin denizlerine döküldü ırmaklarım yağmur oldun gözlerime oysa tekildir yalnızlık bir tek senle çoğalırım d/M |
Çığlıklarımın çıplak kutuplarına dokun!
İçimi acıtıyor sensiz akşamlar...
...
HANGİ ÖFKE VUSLATTAN DAHA BÜYÜK....
kutlarım
çok iyi bir eser.