Suskun
Dudaklarından düşüp kalbine kondum,
Sandım ki yükseklerden uçtum. Söylesene alevlerinden kor olduğum, Sen olsan unutur muydun? Ben dinlerken sen neden sustun? Nefretini bir bir üzerime kustun. Kolay değil bir ömür koydun, Daha açtığımız ilk çiçekte soldun. Adını andım ssuskun! Ben bağladım sen koptun. O güzel resmine bir çerçeve koydum, Sığamadın paramparça oldun. Şeref Uygun |