Doğduğumda beşik oldun sardın beni
Büyüdüm geliştim ve tanıdım seni
Salıncak kurdum dalına eğlendirdin beni
İnan, annem kadar sevdim seni, ağaç

Sen ey göklere ser çekmiş ulu ağaç
Ne güzel çiçeklerin var kucak kucak
Hele meyvelerin ki her derde ilaç
Her halinle bu âlem sana muhtaç ağaç

Çiftçinin sabanı, memurun kalemi sen,
Ozanların sazı, çöllerin emeli sen,
Geçmiş asırların dilsiz tercümanı sen,
Tabiatın hakiki mücevherisin, ağaç

Rengin şairlerin ilham kaynağıdır
Serin gölgen güzellerin sığınağıdır,
Gonca gonca güllerin aşkın simgesidir,
İnan şu tabiatın yosmasısın ağaç

Kullandım ömrüm boyuca doyamadım hiç
Korudum genç filizine kıyamadım hiç
Mezarda dahi beni yalnız koyamadın hiç
İnan dostların en gerçeği sadığısın ağaç

Eğitim öğretim kalkınma sensiz olmaz
Faydaların sayılmakla sonu gelmez
Beken’ in seni övmeye ömrü yetmez
Dünyanın en kutsal varlığısın ağaç


1984
Cevdet BEKEN