insan de dur..
asılan toprakların ağıtında
yeni rakamlar küçültüyorum geo/metrik heveslere satıcı kılığında sarvin’in burağını öldürerek ölmez kığısında tabut sırtında tabureli latifeden uzak ay/adan delil/ vezneden arıtılan orakla aşkın unutulan kanatı a(h)iii çanında sonrası sanrılar işte.. beynelminel ıslaklıklarırın arasında gölge inmemiş şemsiyeler deva davası usulca ilerlerken çay döküyorum eski püskü zarflarıma çekirdek dağıtıcıları halı desenleri sonrası üşütür beni bir akşam vakti görkemli sunucuların dibinde civcivlere yem atar uzaktan kumandanla maceracı çizme bir yut/ak talebisine gökgürültülü bir sahnenin piy/kemerinde lokması uç uca san/at anlatır başında kefenin ilhamı kar/delen töleransın elbisesi mor kazak giydirir kendi zulmüne geminin giydirebildiklerine mutluluk faresi siner ölümün deresinde yıldız parlarken helal bir kıyıdan sonrasu orutur işte.. son gümrük gündeme düşer düşenlerin düşük yapan imi andan bir kelebek gün/ehden reklamların arkasında tutarken bir gülü güz yaprağında izletir ki’lerin sırıtan sarılığında akübet peyniri kargalara çığlık iken açlığın bedene işlenmesi saatine kulakları çınlatan zeytin dalında cebirsel mer/ fatima kuşlarına insan de dur in (.) yunus tapancı arvan dani ^bé zaruké derva béjekey derew/un.. kiriva sala peşida xemgini dani cané şehriban guruze dî béje başe bıreve jî rewé dıbeece amojna te duné bî girika valake bé rahojîn gotin jin jir bé jî xwer gom bî sipiyé bîné piyéte deli u dino eli û sino baré bino sare bé mino |