Önce..
Kapılarımı açtım
Tüm dostlara
Sevgi doluydu
İliklerimde
Damarlarımda kanım
Özlemle dolaşırdı
Bir lokmamı
Paylaşırdım hepinizle
Aç kalmışım
Dert miydi
Dostlarım tok olsun
Bana yeterdi.

Dostluğuma
Çomak soktunuz
Hiç çekinmeden
Attınız koca taşları
Utanç duymadan
Bıktırdınız beni
Midem bulandı
Tıkandım
Boğazıma kadar
Nefretim geldi.


Olamam sizler gibi
Çıkar taşları
Kapatıyorum
Size sunduğum
Yelkenlerimi
Kapatıyorum
Kapılarımı sıkı sıkı
Açmamacasına
Zincirler takıyorum
Sular döküyorum
Paslanırcasına.




Cam kırıkları
Keskinleştirdi beni
Yetmez artık gücünüz
Kalmadı ..
İliklerimde sevginiz
Bıktım usandım yıldım..
Gelmeyin üzerime artık
Oklarınız geri tepiyor
Çamurlarınızla
Boğuşuyorsunuz..
Batıyorsunuz.


Şimdi..
Ben..
Kahkahalarla
Gülüyorum halinize
Bir menfaat uğruna
Girdiniz çukurlara
Battıkça
Boğuluyorsunuz
Verdi allah cezanızı
Buldunuz layığınızı.

NURGÜL SOYDAN