SENİN YOKLUGUNDA
içim kanıyor senden ayrıldım ayrılalı
günlerim zehir oldu geceler haram bir başıma kaldım koca şehirde ıssız artık sokaklar sen yoksun diye dökülüyor hazan degmiş yaprak misali gözyaşlarım parça parça dökülüyor içimdeki yaralar sensizligin çıglıgı yükseliyor her yerden duymak istemesemde kulaklarımda oluyor sesin gözümü kapatıyorum derin uykuya dalmak için rüyalarıma geliyor hep güzel yüzün unuturmuyor yaşadıklarımı senle geçen güzel günlerimi saniye saniye geçiyor zaman saatler akıp gidiyor bazen ayak sesleri duyuyorum gözlerimi açıyorum bakıyorum her yöne kimse olmuyor etrafımda yine kalıyorum yalnız başına senin yoklugunla arıyorum senden kalan son hatıraları yagmur başladı yine yagmaya bardaktan boşanırcasına şimşekler çakıyor ardı arkası kesilmeden ışıgı vuruyor pencerden bir anlık hızla gelip geçiyor o anda sinema şeridi oluyor hayatım canlanıyor seninle geçen günlerim aklıma geliyor iyi yada kötü düşünceler oluşuyor beynimde işte burada son soru ve son çare ? |