BİLMEYEN BİLMESİN
sen idin mekanım hep sana gittim
sensiz tüm bedenim hücrem ölüyor ben canımı sana armağan ettim bilmeyen bilmesin ALLAH biliyor bende hep varoldu sende tez bitti yokluğun arkamdan kıs kıs gülüyor verdiğin ümitler tarumar etti aklıma ettiğin sözler geliyor her şubat gecesi ayın on üçü ondördünde sızlar sinemin içi boşuna kurdurdun o kadar düşü sevdaya diktiğim güller soluyor |