AYLİN
aylin
ihanet etmek için yoksulluğumu bekledin oysa kat kat ödemiştim çektiğim acılarımla hayatın faturasını aylin şimdi tüm geçmişimle seni yüreğimdeki mezara gömüyorum ruhum ruhunla birleşinceye kadar seninle davamız mezara kadar aylin hani sen nerdesin nerde düşürdün kimliğini hangi sokakta yitirmişsin gençliğini unutmuşsun benliğini aylin gurbet unutturmuş insanlığını aradım bulamadım masumluğunu lüle lüle saçlarını savururken rüzgar gönlümde artar efkar aylin yaklaşma gayri dokunamam dokunsam bile alnından öpemem elveda aylin çek git başımdan zaman tünelinden uzak seni sana emanet ediyorum elveda ANKARA/MAMAK |