DEM DAĞIDün Gözlerini ödünç aldım bir çocuğun kuşların kalbinde saklı bir haritası var morarmış dağ ülkesinde. Bendeki gurbet yol kesiği bir tebessüm anasız bir kız çocuğuna benzer şakaları kanayan yaram. Bendeki sis Nurhak yanığı bir sızı Dumanı yere saplı köz derdini söylemiyor ormana. Bendeki kök yaprağı kül ,ormana gömülü yüzünde çöl kuyusu taşıyan kız çocukları neden sarmadınız Fırat’ı yaranıza. Şakakları kanatılmış gülüşü viran,gözleri talan ömrü gövdesinden çatlamış analar susarak sararıyorlar. Ey ağrısını Ararat’a verenler Işığını söndürenler Ey gençliğinden vurulan tedirgin güvercinler. Bendeki göç,dem dağınadır Yol kesiği bir yaradan. En çok nehir yataklarında yakıldım Dallarım Dijle Sesim Mezopotamya’ya akar Kar türküleri söylerim Ateş ülkesinde… ÖzgürKaplan |